درمان افسردگی : روش درمان و مشاوره با بیمار مبتلا به افسردگی

درمان افسردگی

در درمان افسردگی چه نکانی را باید رعایت کرد؟

۱.از راه برقراری تماس چشمی، گوش دادن فعال، احترام مثبت غیرمشروط و پذیرش گرم مراجع در جلسات، فعالانه اعتمادسازی کنید تا توان تشخیص و بیان احساسات وی درمورد افسردگی افزایش یابد.

۲.درمان افسردگی : مراجع را در تشخیص و توضیح احساساتی که موجب خلق افسرده می شود، یاری کنید.

موقعیت هایی را که مراجع به منظور حل و فصل افسردگی خود از آن ها اجتناب کرده است، مورد ارزشیابی قرار دهید.
پیشینه افسردگی مراجع را از گذشته تاکنون مورد بررسی قرار دهید و ببینید آیا سابقه اختلال خلقی در خانواده نیز وجود دارد یا خیر.
هرگونه تعارض حل نشده (برای مثال با خانواده، دوست و یا مسائل مربوط به هویت شخصی یا تحصیلی) را که به افسردگی مراجع دامن می زند مورد بررسی قرار دهید.
درمان افسردگی : به مراجع تکلیفی بدهید تا ترس های ناشی از دوری از خانواده را فهرست کند و ترس های دیرپای مرتبط با احساس های افسردگی را توصیف و بررسی کند.
ارزشیابی های روان شناختی درخصوص شدت افسردگی را انجام دهید و سپس با توافق مراجع نتایج را به سایر درمانگرانش نیز اطلاع دهید.
به مراجع کمک کنید انجام جهت یک آزمایش بررسی علل زیستی افسردگی به پزشک یا روان پزشک مراجعه کند تا درصورت لزوم اقداماتی همچون تجویز داروی ضدافسردگی یا بستری شدن صورت گیرد.
درمان افسردگی : در اجرای دستورات دارویی نظارت نموده و تأثیر دارو را برعملکرد و خلق مراجع بسنجید و به طور منظم با متخصص تجویزکننده دارو، مشورت کنید.
درمان افسردگی : پیشینه و گرایش فعلی مراجع به خودکشی و رفتارهای او را مورد بررسی قرار دهید.
چنانچه معلوم شود مراجع برای خود خطرآفرین است برای بستری کردن او اقدامات لازم را انجام دهید.
درقرارداد با مراجع مشخص سازید که به هنگام تجربه افکار و تکانش های خودکشی باید چه کارهایی انجام دهد. (مانند: تماس با مشاور، استفاده از تکنیک های شناختی و روش هایی که درجلسات آموزش داده شده است). همچنین در این قرارداد مشخص کنید که مراجع چه کارهایی نباید انجام دهد (مانند: کناره گیری و اجتناب از دیگران یا انجام هرگونه عملی که به او آسیب می زند). شماره تلفن اورژانس های خدمات اجتماعی را دراختیار او قرار دهید.
به مراجع تکلیف بدهید تاخاطرات و تجارب روزانه، افکار خودآیند منفی همراه با آن تجارب و حالات افسرده ساز ناشی از این نوع تفسیرهای تحریف شده را یادداشت کند. مطالب این خاطرات را برای ازبین بردن الگوهای تفکر مخرب و جایگزین کردن آن ها با افکار واقع بینانه و مثبت از راه گفتگو و تکنیک ایفای نقش مورد استفاده قرار دهید.
به مراجع اصول درمان شناختی را به عنوان ابزاری برای تشخیص خطاهای شناختی و درک رابطه افکار منفی با تغییر خلق، بیاموزید و او را درتشخیص، بیان و فهرست کردن پاسخ های هیجانی ویژه منجر به خلق افسرده، یاری کنید.
درمان افسردگی : مراجع را نسبت به پیام های شناختی منجر به ناتوانی و ناامیدی، یاری دهید و برای چالش با هر فکر ناکارآمد و جایگزین کردن آن با افکار مثبت و درست از تحلیل های منطقی و آزمون واقعیت استفاده کنید.
به مراجع تمرینات نوشتاری(مانند: یادداشت کردن افکار ناشی از طردشدن توسط هم کلاسی ها و پیامدهای هیجانی از آن افکار) را پیشنهاد دهید. این گونه تمرینات تأثیر تفکر بر عواطف را نشان می دهد و او را یاری می کند که در مورد الگوهای تفکر منفی خودآگاهی بیشتری به دست آورد.
رفتارهای پرخاشگرانه مراجع(مانند: خشم، تحریک پذیری، مصرف مواد، ناسازگاری و انزواطلبی) را تفسیر کنید.
مراجع را در بررسی رابطه بین احساس خشم ابرازنشده قبلی و ناتوانی ها و افسردگی فعلی او یاری دهید.
درمان افسردگی : نقش مشکلات غم و اندوه حل نشده را به عنوان عوامل افسردگی فعلی مراجع بررسی کنید.
مراجع را درتشخیص خودگویی های منفی و تحریف شده ای (مانند: “چه دنیای غم انگیزی، هیچ دوستی نخواهم داشت،” یا “حالا که از خانواده دورم حتماً من را فراموش خواهند کرد”)که منجر به احساس افسردگی می گردند، یاری کنید.
به مراجع خودگوییهای مثبت واقع بینانه را بیاموزید تا جهان بینی مثبت او تقویت شود(برای مثال: “من اینجا تازه واردم ولی سایر مراجعیان هم مثل من هستند، همه ما درصدد یافتن دوستان جدیدی هستیم” یا “من باید به خانواده ام بگویم که دلم برایشان تنگ شده و زمانی را برای صحبت با آن ها در اینترنت مشخص کنم”).
ازمراجع بخواهید روزی یک بار در برابر آینه با عباراتی مثبت درباره خود حرف بزند، گفته های مثبت او را درباره خودش بررسی و تقویت کنید.
درمان افسردگی : از گفته های مثبت و واقع بینانه مراجع درباره خودش، دیگران و جهان حمایت کنید.
مراجع را درتشخیص باورهایی که مانع مقابله مؤثر افسردگی می شود(مانند: “احساس اندوه شدیدی دارم، این احساس هرگز تغییر نخواهد کرد”)، یاری کنید.
به مراجع بازسازی منطقی باورهایش را یاد بدهید(برای مثال:” می دانم امروز حالم خوب نیست ولی اگر آنچه را که در جلسات مشاوره یاد می گیرم بکار بندم، می توانم احساس بهتری داشته باشم”).
مراجع را درتدوین یک طرح رفتاری برای مقابله با ترس هایی که با احساس افسردگی همراه است، یاری دهید.(برای مثال: به کارگیری مهارت های اجتماعی و فنون جرأت آموزی، اقدام به برقراری تماس های اجتماعی، برقراری تماس با یک گروه معنوی پشتیبان یا استفاده از خدمات آموزشی).
برای حل و فصل احساس افسردگی، مراجع را در پرورش راهبردهای مقابله ای(مانند: فعالیت های بدنی بیشتر، توجه کمتر به حالات درونی منفی، مشارکت های اجتماعی زیادتر، جرأت آموزی بیشتر یا کنترل خشم بیشتر) یاری دهید.
به مراجع خواندن کتاب های خودآموز مقابله با استرس را توصیه کنید. فصل ها را براساس نیازها، وضعیت و موقعیت های او انتخاب کنید.
برای آموزش مهارت های جرأت آموزی به مراجع از الگوسازی و ایفای نقش استفاده کنید. اجرای این مهارت ها را در زندگی روزمره مقرر و نتایج آن را مورد بررسی قرار دهید.
به مراجع خواندن کتاب های جرأت آموزی را توصیه کنید و مفاهیم این کتاب ها را درک کنید.
علاقه مراجع را به فعالیت های ورزشی و یا فوق برنامه بررسی و شرکت او در حداقل دو فعالیت در هفته را به صورت تکلیف تنظیم کنید و نتایج را بررسی کنید.
مراجع را به انجام فعالیت های روزمره ای تقویت کنید که باعث افزایش انتقال دهنده های عصبی ضدافسردگی می شوند.
درمان افسردگی : فنون آرام سازی(آرامش عضلانی تدریجی، تصویرسازی ذهنی هدایت شده یا تنفس عمیق) را به مراجع بیاموزید.