غم غربت : مشاوره در حل مشکل غربت و دوری از خانواده

غم غربت

چگونه غم غربت و دوری از خانواده را حل کنیم ؟

۱. حل مشکل غم غربت : مراجع را در تشخیص و توضیح احساسات ویژه ای که مانع سازگاری او است، یاری کنید.

۲. حل مشکل غم غربت : مراحل ترک خانواده را از آغاز تا حال مورد بررسی قرار دهید.

۳. حل مشکل غم غربت : مراجع را تشویق کنید بر احساسات مرتبط با ترک خانه به ویژه احساسات قابل پذیرش، نامناسب، یا احساسات انکارشده، متمرکز شود.

۴. حل مشکل غم غربت : مراجع را در تشخیص اقدامات و بروز احساسات بیان شده از سوی دیگران درطی مراحل ترک خانه یاری کنید.

۵. مراجع را در تشخیص الگوی خانواده در رابطه با ترک منزل با عنایت خاص به واکنش های ناکارآمد(مانند: خشم، انکار، اضطراب، و امتناع از پذیرش دائمی بودن ترک منزل) یاری دهید.

۶. به مراجع تکلیف بدهید تا افکار و نگرانی های خود، درباره ترک خانواده، احساسات مرتبط با این موضوع و شرایطی دخیل در این افکار و احساسات را به وجود می آورند در دفتر خاطرات روزانه خود ثبت کند.

۷. تکلیف مراجع را در رابطه با افکار و احساساتش درباره ترک خانه و خانواده مطالعه و مشکلات عمده و احساسات غالب و الگوهای رفتاری مشخص کنید.

۸. معنای تناقض ذاتی ترک خانه را (اینکه ترک خانه و خانواده هم یک فقدان و هم یک ماجراجویی است) به مراجع تفهیم کنید.

۹. ببینید آیا مراجع اشیاء قابل انتقالی(مانند تصاویر، عکس وسیله ورزشی یا بخش کوچکی از وسایل) را باخود آورده و آیا از آن ها می تواند به عنوان وسیله کاهش اضطراب استفاده می کند.

۱۰. الگوی خواب مراجع را مورد بررسی قرار دهید و چنانچه الگوی خواب وی ناشی از محیط جدید است به او راهکارهایی برای بهداشت خواب توصیه کنید(مانند اجتناب از یک چرت خوابیدن در روز، برخاستن به موقع از خواب در صبح ها، محدود کردن مصرف کافئین و نیکوتین و ترتیب و حفظ یک زمان خواب مشخص).

۱۱. مراجع را تشویق کنید به صورت ایمیلی یا تلفنی با خانواده و دوستانش درتماس باشد و زمانی که محتوای گفتگوها رنگ و بوی هیجانی به خود می گیرد یا وابستگی را تقویت می کند، به مراجع پیشنهاد کنید از تماس های مکرر برای کاهش اضطراب /افسردگی و حفظ حدود و شعور لازم، اجتناب کند.

۱۲. مراجع را در برقراری محدودیت های منطقی درمورد تعداد تماس در هفته و یا وقت گذاری برای تماس با خانواده یا دوستان یاری کنید.

۱۳. میزان وابستگی عاطفی مراجع به یک یا هر دو والد و عوامل خانوادگی موجب این وابستگی(مانند والدین مسلط یا سختگیر یا پیوندهای همزیستی والدین) را مورد بررسی قرار دهید.

۱۴. مراجع را در تشخیص نقاط قوت او(مانند هوش، قضاوت یا مهارت های اجتماعی) که می تواند مبنای قطع وابستگی به والدین و خواهران و برادران باشد، یاری کنید.

۱۵. مراجع را در تدوین یک برنامه عملی برای کسب استقلال بیشتر و مهیا کردن فرصت برای بهره وری از توانمندی های او یاری کنید.

۱۶. به مراجع تکلیف کنید ترس های مرتبط با دوری از خانه و خانواده را فهرست کرده، این ترس ها را بررسی کرده و توضیح دهید.

۱۷. مراجع را در تشخیص خودگویی های منفی و تحریف شده ای که موجب تقویت ترس و اضطراب همراه با رهاکردن خانه و خانواده است یاری کنید و او را در جایگزین کردن خودگویی های تحریف شده با پیام هایی که اعتماد به نفس و استقلال را تقویت می کند کمک کنید.

۱۸. تصمیم گیری براساس سه پرسش اساسی زیر را به مراجع بیاموزید: ۱- چگونه موقعیتی است؟ ۲- من کی هستم؟ ۳- چگونه آدمی مثل من می تواند در موقعیتی این چنین کار کند؟

۱۹. مراجع را به خواندن کتاب های مرتبط با مهارت تصمیم گیری، تشویق کنید و استفاده از آن فرآیند را در تصمیم گیری های فعلی او مورد بحث قرار دهید.

۲۰. از مراجع بخواهید یادداشت هایی که فعالیت ها را به سمت و سوی خودشناسی سوق می دهد(مانند: فهرست کردن نیازها، مهارت ها، ارزش ها، آرزوها، رؤیاها، یا ترس ها) تهیه کند و داده ها را به منظور ارائه بازخورد و پیشنهاد مورد بازنگری قرار دهید.