کارل آبراهام : روانکاو فرویدی (روانکاو کلاسیک)

کارل آبراهام

نظریه کارل آبراهام

بدون شک یکی از شاخص ترین و پیشرفته ترین روانکاوان حلقه فرویدی کارل آبراهام (Karl Abraham ، ۱۸۷۷-۱۹۲۵) بود که مورد توجه ویژه او قرار داشت. او دارای شخصیتی دقیق، موشکاف، مهربان و گرم بود و در روابط خود، دوستانه و به دور از تعصب رفتار می کرد. در آلمان متولد شد و در آنجا به تحصیل روانپزشکی پرداخت و سپس به بروئر و یونگ در سویس ملحق و در آنجا با کارهای فروید آشنا شد. قبل از ورود به دانشکده پزشکی، فلسفه و زبانشناسی دو علاقه اصلی او بودند که از هر دوی آنها در کارهای روانکاوانه خود سود برد. او در موضوع های مختلفی تأثیرگذار بوده است از جمله: تکامل اولیه جنسی کودک، جنون جوانی (Dementia praecox)، اختلال شیدایی ـ افسردگی (Manic – Depressive)، مطالعات مردم شناسانه، ارتباط روانشناسی رویا با اسطوره شناسی و یک مقاله کلاسیک راجع به عقده اختگی در زنان.

یکی از مقوله های مهم مطرح شده توسط آبراهام، به چگونگی شکل گیری شخصیت مربوط است. او شخصیت دمدمی و مسامحه گر دهانی را در مقابل شخصیت کنترل کننده و خشک مقعدی قرار می دهد. به نظر وی، تأثیر تثبیت در مراحل ماقبل تناسلی (pregenital) بر شکل گیری شخصیت آنچنان در دل تفکر روانشناسی معاصر جای گرفته که گاه منشاء اولیه آن فراموش می شود. مهم ترین قسمت دیدگاه او درباره اولین مراحل تکامل روانی ـ جنسی کودک و دوران دهانی و مقعدی است که به فروید در صورت بندی تئوری لیبیدو یاری رساند. نظرات او در مورد مفاهیم اسطوره ایی و استفاده از رویا به عنوان نمادی برای راه یافتن به اسطوره ها، بر دیگر روانکاوان و اسطوره شناسان تأثیری قابل توجه به جا گذاشته است.

آبرهام یکی از اولین شرح حال های روانکاوانه را نوشت که درباره زندگی نقاشی سویسی ـ ایتالیایی، سگانتینی (Segantini) بود. کارهای وی درباره روانشناسی افسردگی و سوگ کامل کننده نظراتی بود که برای بار نخست از جانب فروید عنوان شدند. به اعتقاد او در افسردگی ساز و کار دفاعی اصلی که از سوی بیمار به کار گرفته می شود، درون فکنی (Introjection) است. کودک محروم از مهر و محبت، تصویر والد ناامید کننده خود را به درون برده و آنچه که تا قبل از آن تعارضی خارجی میان کودک و والد بود، اکنون به نبردی درونی تبدیل شده و احساس خشم بیمار به سمت خود وی بر می گردد. سرزنش کودک نسبت به والد اکنون تبدیل به سرزنش خود شده و تمایل به نابودی خود جایگزین آرزوی نابودی والد می شود.