پول توجیبی کودکان روشی برای ایجاد مسولیت در آینده
پول توجیبی
یکی از نکات مهم در تربیت اقتصادی فرزندان، درست خرج کردن و فراگیری آیندهنگری اقتصادی فرزندان است. عده زیادی از کودکان و نوجوانان از میزان پولی که به عنوان پول توجیبی از والدین خود دریافت میکنند، ناراضی هستند و معتقدند این مبلغ فقط برای مخارجشان کافی است.
در مقابل، والدین نیز معتقدند که میزان پول دریافتی فرزندانشان زیاد است. البته مبلغ و میزان پول تو جیبی بچهها ارتباط مستقیم با شناخت والدین از نیازهای فرزندانشان و شناخت مناسب فرزندان از وضع مالی والدینشان دارد.
اینکه پول تو جیبی چهقدر باشد، خیلی مهم نیست؛ مهم این است که بچهها استفاده درست را بلد باشند. مطالعات نشان داده که پول هفتگی یا ماهیانه بستگی به سن اطفال دارد.
کودکانی که سن کمتری دارند ظرفیت و توانایی نگهداری پول خود را تا آخر ماه نداشته و تمام پول را یکجا خرج میکنند. بنابراین بهتر است کودکان ۷ تا ۹ ساله بهطور هفتگی و کودکان بالای ۱۰ سال بهطور ماهیانه پول تو جیبیشان را دریافت کنند.
در خانواده های امروزی، پول توجیبی کودک را، همچون پوشاک و غذا، تامین می کنند چرا که او عضوی از خانواده است.
خرجی یا پول توجیبی کودک پاداشی برای رفتار خوب یا حق الزحم های برای کارهای روزانه نیست.
پول توجیبی یک وسیله آموزشی و تربیتی است که هدفی مشخص دارد اینکه از طریق حق انتخاب و مسئولیتهای محول شده به کودک یاد بدهیم که چگونه از پولش استفاده کند و او را در تجربه اندوزی یاری کنیم.
از این رو بیش از اندازه نظارت کردن بر پول تو جیبی کودک، هدف اصلی از این وسیله تربیتی را خنثی میکند آنچه که باید انجام شود این است که مخارج کودک را برآورد کنیم و بر اساس آن به کودک پول تو جیبی بدهیم.
مسلما کودک بزرگتر که می شود مخارج و مسئولیتهای او نیز افزایش پیدا میکند پس پول توجیبی او نیز باید زیادتر بشود.
برخی کودکان برنامه صحیحی برای استفاده از پول تو جیبی خود ندارند و زود به زود خرج می کنند شاید ضروری باشد که مقدار پول توجیبی را به چند بخش تقسیم کنیم و هر هفته دو یا سه بخش را به او بدهیم.
در مواقعی که عصبانی میشویم نباید ازدادن پول تو جیبی به کودک امتناع ورزیم.
همین طور در مواقعی که خلق و خوی خوشی داریم و عصبانی نیستم نباید به دلخواه خود خرجی او را افزایش دهیم.
پول توجیبی نباید بیشتر از ظرفیت و توان کودک باشد به طوری که کودک نتواند آن را تنظیم کند.
بهتر است که دادن پول توجیبی به کودک را با مقدار کمی شروع کنیم تا از عهده تنظیم آن برآییم نه این که با در نظر گرفتن مقادیر زیاد، کنترل از دستمان خارج شود و نتوانیم مقدار پول تو جیبی را تنظیم کنیم.
وقتی کودک مدرسه رفتن را شروع می کند و یاد می گیرد که چطور پول بشمارد و پول عوض کند میتوان خرجی دادن به کودک را شروع کرد.
مطالب مرتبط
