مشاوره شغلی با هدف خروج از سردرگمی در انتخاب شغل (ویژه مشاوران)

مشاوره شغلی

۱. مشاوره شغلی : سطح علاقه فرد را به یک زمینه شغلی ویژه و اطلاعات او را درباره آن شغل بررسی کنید.

۲. مشاوره شغلی : احساسات فرد را درباره انتخاب شغل جویا شوید و مشکل در فرایند تصمیم گیری را بررسی کنید.

۳. مشاوره شغلی : عوامل مهم اثرگذار بر باورهای فرد درباره مشاغل (مانند تجارب دوره کودکی، فشار والدین، اهمیت نقش الگوها، هدف های مالی و مقالات علمی) را مشخص کنید.

۴. مشاوره شغلی :توانایی فرد دربیان ویژگی ها (مانند: ارزش ها، صفات، علایق یا مهارت ها) را ارزیابی کنید و ارتباط آن را با انتخاب شغلی معلوم سازید.

۵. به فرد پیشنهاد دهید تا از طریق کارگاه های آموزشی و اینترنت، مطالبی درباره شغل های مختلف کسب کند.

۶. اهمیت پرسشنامه های سنجشی (مانند پرسشنامه شدت علایق ، تست هالند و شاخص سنخ نمای مایرز-بریگز) را جهت کمک به فرد برای علایق، ارزش ها، مهارت ها و اولویت های سبک زندگی، توضیح دهید و پرسشنامه های علایق را تکمیل کنید و یا او را برای اجرای این پرسشنامه ها ارجاع و نتایج را به او اطلاع دهید.

۷. فرد را تشویق کنید تا در دوره ها و کارگاه هایی که بر خودسنجی شغلی تأکید دارند، ثبت نام کند.

۸. فرد را در تهیه نموداری برای مقایسه علایق شغلی یاری دهید. مواردی مانند مجموعه مهارت های لازم برای کارآمدی در هر شغل، محیط های خاص هر حرفه، ارزش های ذاتی هر شغل، سبک زندگی مرتبط با هرشغل و نگرش خاص هر شغل را تهیه کنید.

۹. از فرد بخواهید پنج نمونه از بالاترین گزینه ها را انتخاب و تعهد کند درباره این پنج شغل، بررسی دقیق تری به عمل آورد.

۱۰. فرد را ترغیب کنید تا ازطریق اینترنت اطلاعاتی درباره شغل های مورد انتخاب خود تهیه کند.

۱۱. به فرد توصیه کنید از مراکز خدمات شغلی و یا کتابخانه دانشگاه برای یافتن کتاب ها و فیلم های آموزشی مرتبط با شغل مورد انتخاب خود، استفاده کند.

۱۲. از فرد بخواهید فرآیند انتخاب حرفه شغل خود را با والدین، اعضا خانواده و سایر افراد مهم زندگی، به منظور مطلع ساختن و دریافت بازخورد آن ها درمیان بگذارد.

۱۳. فرد را به اداره فارغ التحصیلان و یا مراکز شغل یابی برای شرکت در شبکه های کاری موجود و یا برنامه های با گزینه های شغلی انتخابی خود، ارجاع دهید.

۱۴. از فرد بخواهید با انجمن های تخصصی مرتبط یا شغل ترجیحی خود برای گردآوری اطلاعات بیشتر تماس بگیرد.

۱۵. به فرد کمک کنید تا فهرستی از تسهیلات و امکانات شغل ترجیحی خود، دوستان، افراد خانواده و اساتید را تهیه کند که در این راه به او یاری می رسانند.

۱۶. به عنوان یک تکلیف از فرد بخواهید برای کسب اطلاعات از کسانی که در گزینه های شغلی موردنظر او تجربه دارند، فهرستی از پرسش های مصاحبه ای تهیه و تدوین کند.

۱۷. در یک مصاحبه گردآوری اطلاعات، ایفای نقش کنید و به فرد کمک کنید پرسش های خود را اصلاح کند تا در فرآیند مصاحبه احساس راحتی کند.

۱۸. برای فرد به عنوان تکلیف، انجام دو مصاحبه گردآوری اطلاعات درباره هر یک از مشاغل مورد علاقه اش، تعیین کنید.

۱۹. برمبنای اطلاعات حاصل از بحث ها و مصاحبه های اطلاعاتی، به فرد کمک کنید تا درصورت لزوم فهرست اولیه مشاغل را بازنگری کند.

۲۰. به منظور پردازش تمام اطلاعات عملی و مفید ، نتیجه مقایسه را با فرد به بحث و تبادل نظر بگذارید و برای هر یک از مشاغل مورد علاقه، فهرستی از نظرات موافق و مخالف فراهم کنید و لیست اولویت ها را به دو گزینه کاهش دهید.

۲۱. به فرد کمک کنید تا درباره امکانات دانشگاه در رابطه با فرصت های شغلی (مانند دوره های کارورزی، خدمات شهری، کارهای میدانی خدمات داوطلبانه یا کارهای پاره وقت) شناخت کافی به دست بیاورد.

۲۲. فرد را ترغیب کنید با افرادی که در فهرست شبکه ای او قرار دارند تماس بگیرد تا از این طریق بتواند در دوره های کارورزی یا تجربه های کاری دیگر شرکت کند.

۲۳. ماهی یک بار در دوره کارورزی با فرد قرار بگذارید و از تجربه شغلی او اطلاعاتی به دست بیاورید.

۲۴. برای هریک از مشاغل به لیست نظرات موافق و مخالف رجوع کنید، اطلاعات حاصل از تجربه های مستقیم را به آن اضافه کنید و شغلی را که از همه نظر مناسب تر است مشخص کنید.

۲۵. فرد را در بازنگری ضوابط آموزشی حرفه ترجیحی خود، یاری کنید.

۲۶. در صورتی که فرد به آموزش بیشتری نیاز داشته باشد، او را برای تهیه و تدوین طرح پژوهشی و استفاده از آن در برنامه های تحصیلی یا حرفه ای کمک کنید.