مقیاس همدلی عاطفی (هیجانی) مهرابیان و اپستین

مقیاس همدلی عاطفی را در روان راهنما دانلود نمایید

وقتی همدلی عاطفی را تجربه می کنیم، از منظر شناختی حرکتی به یک تجربه احساسی مشترک می پردازیم.

ما معمولاً ازهمدلی به عنوان قرار دادن خود به جای شخص دیگر یاد می کنیم، تلاش می کنیم درک بهتری از تجربه آنها بدست آوریم.

دو شکل اصلی همدلی که شناسایی و تحقیق شده اند عبارتند از: همدلی شناختی و همدلی عاطفی (همچنین به عنوان همدلی موثر شناخته می شوند). اگرچه آنها کاملاً متفاوت هستند، اما هر دو آنها در شکل گیری و حفظ ارتباط با دیگران، مهم هستند.

همدلی به ارتباط افراد کمک می کند، آنها را در ظرفیت کمک و یا بهبودی به سمت یکدیگر سوق می دهد. وقتی شما نسبت به دیگران ابراز همدردی می کنید، انرژی دفاعی آنها کم می شود و انرژی مثبت جایگزین آن می شود. این در شرایطی است که می توانید در حل مشکلات خلاقیت بیشتری را کسب کنید. همانطور که به طور مداوم در زندگی و محل کار خود درحال تعامل، تعادل و پویایی روابط هستیم. وقتی فاقد همدلی شویم، قادر به ایجاد و پرورش ارتباطات بین فردی نیستیم که این امرمنجر به ایجاد روابط کم رنگ تر، از بین رفتن اعتماد به نفس و انزوا می شود.

کار مشارکتی یاحل مشکلات در هنگام عدم همدلی، مشکل تر می شود. جامعه ما برای تسهیل ارتباطات و حرکت رو به جلو به همدلی متکی است. هنگامی که عنصرهمدلی از دست می رود، ما در بهره وری و نوآوری ایده های جدید از هم جدا می شویم. همدلی (شناختی و عاطفی) راه هایی را نشان می دهد که ما می توانیم با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در زمان بحران در ارتباط باشیم. بین دو نوع همدلی تفاوت های مشخصی وجود دارد (سایت سلام نو)

یکی از مهم ترین و پرکاربردترین ابزارهای سنجش همدلی عاطفی، استفاده از مقیاس همدلی عاطفی مهرابیان و اپستین (۱۹۷۲) است. این پرسشنامه، احساسات و واکنش های عاطفی افراد را در موقعیت های گوناگون، نشان می دهد. پرسشنامه از ۳۳ سوال تشکیل شده است که شیوه نمره‌گذاری آن بر اساس مقیاس اندازه گیری فاصله ای و طیف نگرش سنج لیکرت است، به طوری که در پاسخ به هر سوال، هر گزینه امتیازی از ۱ تا ۹ دارد.