پی تی اس دی ( اختلال پس از استرس تروماتیک ) : راهنمای خانواده

پی تی اس دی یا اختلال پس از استرس تروماتیک

اختلال پس از استرس تروماتیک (پی تی اس دی) چیست؟

یک واکنش روانی و احساسی نسبت به تروما (یک واقعه دردناک و تکان دهنده) است.

اثر تروما ممکن است دائمی باشد

بسیاری از بازماندگان پس از تروما احساس می کنند زندگی شان تغییر کرده است و دنیایی که قبلاً امن و خوب بود، ناگهان خطرناک و غیرقابل پیش بینی شده است.

چرا باید با پی تی اس دی آشنا شویم؟

چون شما یا نزدیکانتان ممکن است زمانی در زندگی تان دچار تروما شوید. این اطلاعات به شما کمک می کند تا:

با تروما کنار بیایید

و همچنین با اختلال پس از تروما، به خصوص وقتی که تروما بر:

-روابط شخصی

– کار

– زندگی اجتماعی شما تأثیر می گذارد.

به دیگران کمک کنید

شما می توانید به افرادی که سعی دارند پس از تروما بهبود یابند کمک کنید. می توانید کمک خود را به:

-اعضای خانواده

-همکاران

-دوستان ارائه کنید.

چه کسانی از این اختلال رنج می برند؟

پی تی اس دی یا اختلال پس از استرس تروماتیک

هرشخصی که دچار تروما می شود یا شاهد آن است. پی تی اس دی می تواند بر بازماندگان وقایع زیر اثر بگذارد:

جنگ

خشونت جنگ بر افراد نظامی و غیرنظامی تأثیر می گذارد.

خشونت و تجاوز

بازماندگان اغلب از حمله دیگر می ترسند.

سانحه اتومبیل یا هواپیما

بسیاری از بازماندگان اطمینان خود را به وسایل پیشرفته از دست می دهند.

بلایای طبیعی

بازماندگان سیل، زلزله، طوفان و … از تکرار این حوادث طبیعی می ترسند.

خودکشی یا قتل

کسانی که شاهد این وقایع زجرآور بوده اند، ممکن است احساس خشم یا عجز نمایند.

کودکان نیز از تروما رنج می برند!

کودکان ممکن است علاوه بر موقعیت هایی که گفته شد، در این موقعیت ها نیز دچار پی تی اس دی شوند:

کودک آزاری

بسیاری کودکان باور می کنند مستحق تنبیه اند. آن ها اغلب اعتماد به نفس کمی دارند.

زنای بامحارم

قربانیان اغلب احساس می کنند توسط کسانی که آن ها را دوست داشته اند، به آن ها خیانت شده است. ممکن است گوشه گیر و منزوی شوند.

مرگ یکی از والدین

پس از مرگ پدریا مادر، کودکان ممکن است احساس تنهایی یا طردشدگی نمایند.

افرادی که در بخش های خدمات اضطراری کار می کنند

ممکن است بادیدن نتایج موفقیت های اضطرابی دچار پی تی اس دی شوند. مثل:

مأموران پلیس                                                                       پزشکان و پرستاران

مأموران آتش نشانی                                                              پیراپزشکان

خدمه آمبولانس                                                                   مأموران گروه های امداد

علائم پی تی اس دی

ممکن است بلافاصله پس از تروما یا با فاصله کمی از آن بروز کند. این علائم به طور متناسب سال ها تکرار می شوند.

احساس مجدد تروما

شامل:

  • خاطره های مکرر یا برگشت به گذشته. بازماندگان اغلب نمی توانند از بازسازی مجدد تروما در ذهن خود جلوگیری نمایند یا پیش بینی کنند که چه وقت این خاطرات مجدداً زنده می شوند.
  • کابوس. بیماران پی تی اس دی، ممکن است تروما را درطی خواب شبانه به یادآورند.

رخوت احساس

شامل:

  • افسردگی. احساس غم، ناامیدی و تنهایی ممکن است مدت ها باقی بماند.
  • باعلاقگی. این افراد ممکن است از سرگرمی ها، کارها، همراهی با دوستان و خانواده لذت برند.
  • احساس گناه. برخی بیماران ممکن است از اینکه زنده مانده اند احساس گناه کنند.

افزایش تحریک پذیری

شامل:

  • بی خوابی. ترس از کابوس شبانه، خواب را برای بیماران دشوار می کند.
  • حالت عصبی. برخی بازماندگان لحظه ای آرامش ندارند. همیشه مراقب اند و تلاش می کنند از موقعیت هایی که خاطره تروما را زنده می کند اجتناب نمایید.

وجود علائم به مدت بیش از یک ماه

برای تشخیص ضروری است. طولانی شدن علائم باعث می شود که بازماندگان: دچار کشمکش با دیگران شوند.

به سوءمصرف الکل یا مواد مخدر روی آورند. گوشه نشین شوند.

بهبود نیازمند زمان است

بازماندگان تروما، اغلب طی مراحلی بهبود می یابند. آن ها ممکن است با هر ترتیبی از این مراحل عبور کنند یا قبل از بهبود کامل برخی مراحل را تکرار نمایند.

ترس و اندوه

بازماندگان اغلب از وقوع مجدد حادثه می ترسند. آن ها ممکن است به علت از دست دادن اطمینان به خود، و به دنیا، اندوهگین شوند.

انکار

برخی بیماران پی تی اس دی ممکن است تأثیر تروما را بر خودشان و یا اصولاً وقوع آن را انکار نمایند.

غلبه بر ترس ها

بازماندگان می توانند بیاموزند که ترس ها و اضطراب های خود را بشناسند و بر آن ها غلبه کنند.

رشد

سرانجام، اغلب بازماندگان تغییراتی را که در اثر تروما در زندگی شان ایجاد شده ، می پذیرند. بسیاری از آن ها احساس می کنند از گذشته قوی تر شده اند.

برخی بازماندگان نمی توانند مشکل خود را ابراز نمایند

آن ها به علت شرم و احساس گناه ناشی از این موقعیت ها، می توانند درباره مشکلاتشان صحبت کنند:

تجاوز

بازماندگان اغلب احساس می کنند چیزی گفته اند یا کاری کرده اند که مستحق آسیب بوده اند.

زنای بامحارم

بسیاری از بازماندگان احساس می کنند برای حفظ خانواده باید ساکت بمانند.

شکنجه

بازماندگان ممکن است از اینکه در زمان شکنجه، اختیار جان و زندگی خود را از دست داده اند، خجالت بکشند.

بازماندگان باید بفهمند که به خاطرآنچه روی داده، سزاوار سرزنش نیستند. صحبت کردن درمورد احساساتشان با اعضای خانواده، دوستان یا پزشک به آن ها کمک خواهند کرد.

پی تی اس دی را می توان درمان کرد

روش های درمانی برحسب شرایط فرد، عبارت اند از:

درمان فردی

فرد مبتلا، با کمک روانپزشک، روانشناس و سایر متخصصان سلامت روانی، مشکلات خود را حل می کند.

خانواده درمانی

همه افراد خانواده درکنار هم درجهت بهبود کار می کنند.

گروه درمانی

بازماندگان، درگروه با افرادی که ترومای مشابهی داشته اند، ملاقات می کنند.

دارو درمانی

برخی از علائم پی تی اس دی را می توان با دارو، زیرنظر پزشک درمان کرد (هیچ گاه از الکل یا مواد مخدر و داروهای غیرمجاز برای رفع علائم بیماری استفاده نکنید.)

اگر دچار تروما شده اید، این کارها به شما کمک می کند :

درمورد حادثه صحبت کنید

آرام باشید

غذای کافی و سالم بخورید

آرامش درونی در خود ایجاد کنید

ورزش کنید

خانواده و دوستان نقش مهمی در درمان دارند

اگر یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان دچار تروما شده است، شما از این راه ها می توانید به او کمک کنید:

حمایت کنید

بازمانده را به کمک گرفتن تشویق کنید. شرایط او را درک کنید حتی اگر دست کمک شما را پس می زند، بازهم حمایت و محبت خود را ابراز کنید.

به دیگران توجه کنید

اگر کسانی می خواهند درمورد (پی تی اس دی) اطلاعاتی کسب کنند، آن ها را راهنمایی کنید.

همدردی کنید

وقتی فرد نیاز به صحبت کردن دارد، شنونده باشید. درمورد احساسات خودتان نیز صادق باشید.

کمک کنید

درخرید روزانه، نظافت و سایرکارها به بازمانده کمک کنید اما همه مسئولیت را از دوش او برندارید.

برای خودتان نیز وقتی بگذارید

کسی را بیابید که با او صحبت کنید.

آیا افراد مبتلا به (پی تی اس دی) را باید بستری کرد؟

اکثر موارد را می توان به صورت سرپایی درمان کرد. اما اگر فرد در معرض خودکشی باشد یا رفتار او مخل امنیت دیگران باشد، بستری کردن ضروری است.

اگر ازدواج کنم خوب می شوم؟

ازدواج درمان این اختلال نیست. برعکس بدون درمان ، عوارض این اختلال ممکن است حتی بر زندگی خانوادگی شما تأثیر منفی بگذارد. بنابراین بهتر است در هر حال به درمان ادامه دهید، درصورت تصمیم به ازدواج هم قبل و هم بعد از آن خود و همسرتان از مشاور کمک بگیرید.

منبع : اختلالات اضطرابی/گروه نویسندگان/ترجمه احمدی

توجه : لینک دانلود فایلها بلافاصله پس از خرید ظاهر میشود و به ایمیل شما هم ارسال میشود(پوشه هرزنامه یا spam را چک کنید). در صورتی که پس از خرید با مشکل دانلود در مرورگر گوگل کروم مواجه شدید از این راهنما استفاده کنید. ترجیحا از مرورگر فایرفاکس استفاده کنید (پسورد فایلها: ۱۳۵۷ و یا www.ravanrahnama.ir) ravanrahnama این مجموعه را ببینید bookh

شما ممکن است این را هم بپسندید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *