امنیت کودک و سلامت روان او : چگونه محیطی امن و سازنده ایجاد کنیم؟

امنیت کودک و سلامت روان

اصول کلی در ایجاد امنیت کودک و سلامت روان او

والدین گرامی داشتن یک محیط امن، سازنده و مورد علاقه کودک اصل اول تربیت مناسب و کارآمد میباشد.

 محیط امن بدین معنی است که شما از آرامش بالایی در زمینه تربیت فرزند خود برخوردار باشید و در عین حال کودک بتواند به جستجو در محیط اطراف خود پرداخته و در طول روز با کمترین آسیب به فعالیت ادامه دهد.

 برای ایجاد یک محیط امن باید بتوان در مواقعی که محیط برای کودک کسل کننده می باشد، یک سری فعالیتهای جالب و سرگرم کننده را برای وی فراهم آورد تا از کسالت و رخوت بیرون بیاید.

 فراهم آوردن فعالیت های سرگرم کننده و جالب برای کودکان آنان را به مستقل بازی کردن تشویق و رشد هوشی و ذهنی آنان را تحریک می کند.

 با شناختن استعدادها و توانمندی های کودکان می توان فعالیت های متناسب با سن و علاقه آنها را برایشان فراهم کرد و احساس ایمنی، آرامش، مسئولیت پذیری، رهبری و اعتماد به نفس را در آنان ایجاد کرد.

 ایجاد فرصت هایی برای بازی و تجربه کردن، کنجکاوی کودک، رشد زبان و قوای هوشی او را تحریک کرده و میتواند کودک را سرگرم و فعال نگه داشته و احتمال بدرفتاری او را کاهش دهد.

 هر قدر تجارب کودک در رابطه با محیط اطرافش بیشتر و با احساس امنیت و آرامش بالاتری همراه باشد، ذهن و فکر او بیشتر رشد کرده و به بلوغ و پختگی نزدیکتر میشود و یاد میگیرد که به جای این که به سادگی نظرات دیگران رابپذیرد خود نیز فکرکرده و برای خودش تصمیم بگیرد.

 برای ایجاد فرصتهای مناسب برای بازی سالم میتوان از اقداماتی ساده استفاده کرد.

 مثال: کودکان را تشویق کنید که بعضی چیزها را در محیط اطراف خود بیازمایند. (بررسی یک وسیله از کارافتاده یا جستجو در باغچه یا تعمیر یک وسیله با والدین).

 این کار انگیزه یادگیری در محیط را در کودک تقویت می کند.

 گذراندن یک زمان اختصاصی با کودک مانند رفتن به گردش یا سینما، شرکت در باز یهای کودکانه وی.

 شرکت دادن کودک در بعضی تصمی مگیر یهای مربوط به او، محیطی امن و مورد علاقه برای وی فراهم می کند.

 کودکان نیاز به نظارت مناسب دارند، بدین معنی که بدانید در هر زمان کودک کجاست و چه کاری انجام میدهد.

 نیازی نیست که در هر لحظه و پا به پای او در همه بازیها و فعالیتهایش شرکت کنید، ولی لازم است هر وقت کودک به کمک یا مراقبت شما نیاز داشت به راحتی بتواند شما را بیابد و در صورت امکان کاری که انجام میدهید کنار بگذارید و به او توجه کنید.

 عزت نفس کودکان در محیطهای حمایت کننده و مثبت تقویت میشود.

 قبول مسئولیت در بعضی فعالیتهای متناسب با سن، به او اتکاء به نفس و مهارت در برنامه ریزی را می آموزد.

 در یک محیط امن کودک میتواند با حداقل خطر با علاقه زیاد به بازی و فعالیت بپردازد.

 باید سعی شود محیطی که کودک در آن به سر میبرد به دور از عوامل خطرساز باشد.

 دور کردن مواد سمی (وایتکس، نفت، بنزین) از محل بازی و زندگی کودک و در دسترس نبودن داروها و مواد مضر دیگر ضروری است.

 کودکان کنجکاو هستند و ممکن است برای ارضاء کنجکاوی خود با خوردن این مواد به خود آسیب برسانند.

  اصل اول امنیت کودک : آماده کردن یک محیط امن و مورد علاقه برای کودک:

 فراهم کردن یک محیط امن برای کودکان کم سن موجب آرامش بیشتر شما در زمینه تربیت فرزندتان و جلوگیری از رفتارهای نادرست می شود.

 با تغییر و جابجائی وسایل منزل بویژه وسایلی که میتوانند به کودک صدمه بزنند، این امکان را به کودک می دهید تا در طول روز با امنیت بیشتری سرگرم باشد و شما نیز آسوده تر باشید.

 کودکان نیازمند یک محیط جذاب هستند که فرصتهای لازم را برای جستجو، کشف، تجربه و رشد مهارتهای آنها فراهم آورد.

 خانه ای که پر از اشیاء جالب می باشد، کنجکاوی کودک، رشد زبان و توانایی های هوشی او را تحریک خواهد کرد.

 همچنین می تواند کودک را سرگرم و فعال نگاه داشته و احتمال بد رفتاری او را کاهش دهد.

 کودکان به نظارت مناسب نیاز دارند.  نظارت منا سب بدین معنی است که بدانید کودک کجاست و چه کاری انجام میدهد و در زمانهای کوتاه به او سر بزنید.

 اصل دوم امنیت کودک : ایجاد محیط سازنده برای یادگیری

والدین لازم است در دسترس کودکان باشند.  این بدان معنی نیست که همیشه با کودک خود باشیم، بلکه منظور آن است در هنگامی که کودک به کمک، مراقبت یا توجه نیاز دارد، در دسترس او باشید.

 وقتی کودک نزد شما میآید، در صورت امکان کاری را که انجام میدهید، کنار گذاشته و زمانی را با او بگذرانید.

 اصل سوم امنیت کودک : استفاده از انضباط قاطعانه

 بسیاری از والدین به اشتباه برای داشتن قاطعیت در برخورد با فرزندانشان از روشهای نامناسبی چون داد زدن و تهدید کردن استفاده می کنند.

 انضباط قاطعانه به معنای اینکه : در رفتار با کودک از شیوه نسبتا با ثباتی استفاده کنید.

 وقتی در مقابل یک نوع رفتار نا مطلوب کودک هر دفعه واکنش متفاوتی داشته باشید )مثلا زمانی نادیده بگیرید و یا حتی تشویق کنید، زمانی دیگر همان را به شدت تنبیه و یا کودک را تهدید کنید( کودک گیج میشود و نمی داند که رفتارش مطلوب است یا نه؟ هنگام بدرفتاری کودک به سرعت مداخله کنید: گاهی والدین آنقدر صبر میکنند که بدرفتاری کودک شدید شود و آنوقت مداخله میکنند که معمولا در این زمان منجر به تنبیه شدید کودک میشود.

 برای مثال : وقتی در یک مهمانی کودک بیقرار میشود و حوصل هاش سر میرود والدین ممکن است هیچ اقدامی نکنند، ولی زمانی که بیقراری کودک شدید میشود و جیغ و فریاد راه میاندازد شروع به تنبیه کردن او میکنند.

 به موقع کودکانتان را برای انجام رفتار مناسب آموزش بدهید:  رفتار مناسبی را که از کودک خود انتظار دارید به او آموزش دهید و از تشویق برای تقویت آن رفتار ها استفاده کنید.

 با تعیین قوانین در خانه و خارج از خانه و آموزش آن به کودکان، آنان به تدریج کنترل بر رفتارهای خود را یاد میگیرند.

 اصل چهارم امنیت کودک : انتظارات از خود و کودکمان را واقع بینانه کنیم

وقتی والدین توقعات زیاد و یا زودتر از زمان لازم یا انتظار کامل بودن را از کودک خود داشته باشند، در آن صورت مشکلاتی بروز پیدا خواهد کرد.

 مثلا والدینی که انتظار دارند کودکشان همیشه مودب، مرتب و شاد باشد و با آنها همکاری کند ممکن است این انتظار بر آورده نشود در این صورت باعث یاس و ناامیدی والدین شده و در رفتار با کودک دچار مشکل میشوند.

 از کودک خود انتظار نداشته باشید کامل باشد: همه کودکان اشتباه می کنند اما بیشتر اشتباهات عمدی نیستند.

 برای والدین مهم است که انتظارات واقع بینانه از خود نیز داشته باشند.  این نکته که شما می خواهید به عنوان یک والد تمام سعی خود را بکنید خوب است اما تلاش برای یک پدر و مادر کامل و بینقص بودن فقط منجر به احساس ناکامی و بی کفایتی میشود.

 به خود خیلی سخت نگیرید.

 همه افراد از طریق تجربه می آموزند که رفتار و اعمال خود را اصلاح و بهتر کنند.

 والد خوب بودن بدین معنی نیست که کودک بر زندگی شما تسلط داشته باشد.

 اگر میخواهید نیازها و انتظارات شخصی شما به عنوان یک بزرگسال بر آورده شود، صبور باشید، ثبات داشته باشید و در دسترس کودکتان باشید.

 متناسب با سن و توانش از او انتظار داشته باشید.

 اصل پنجم امنیت کودک : پدرها و مادرها، از خودتان مراقبت کنید.

 گاهی پدر و مادرها در روند مراقبت از کودکانشان نیازها و خواسته های اساسی خود را فراموش می کنند.

 وقتی نیازهای شخصی شما از نظر داشتن ارتباط با دوستان، تفریح، مطالعه و نیاز به تنها بودن در زمانهای خاص بر آورده شود پدر یا مادر بودن آسانتر میشود.

شما ممکن است این را هم بپسندید