اختلالات سازگاری بر اساس راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی (DSM5)

اختلالات سازگاری نوعی بیماری روانی مرتبط با استرس است. ممکن است احساس اضطراب و افسردگی کنید و یا حتی افکار خودکشی به سراغتان بیاید و یا ممکن است تصمیمات بی پروایی بگیرید . در واقع، به سختی می توانید با تغییر در زندگیتان سازگار شوید

ملاک هاى تشخیصى اختلالات سازگاری در DSM5

A. ایجاد نشانه های هیجانی یا رفتاری در پاسخ به عامل (عوامل) استرس زا که ظرف ۳ ماه از شروع عامل (عوامل) استرس زا روی می دهند.
B. این نشانه ها یا رفتارها از لحاظ بالینی اهمیت دارند، که به وسیله یک یا هر دو مورد زیر ثابت می شود:
۱ ناراحتی محسوسی که با در نظر گرفتن موقعیت بیرونی و عوامل فرهنگی که ممکن است بر شدت نشانه و جلوه آن تأثیر داشته باشند، با شدت عامل استرس زا بی تناسب است.
۲ اختلال قابل ملاحظه در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر عملکرد
C. اختلال مرتبط با استرس، ملاک های اختلال روانی دیگر را برآورده نمی کند و صرفا تشدید اختلال روانی از پیش موجود نیست
D. نشانه ها بیانگر داغدیدگی عادی نیستند
E. بعد از اینکه عامل استرس زا و پیامدهای آن خاتمه یافته باشند، نشانه ها به مدت بیش از ۶ ماه دیگر ادامه نمی یابند.
مشخص کنید آیا:

همراه با خلق افسرده: خلق پایین، اشک آلودگى، یا احساس ناامیدى غالب هستند

همراه با اضطراب: حالت عصبى، نگرانى، تنیدگى، یا اضطراب جدایى غالب است

همراه با اضطراب و خلق افسرده مختلط: ترکیبى از افسردگى و اضطراب غالب است

همراه با اختلال سلوک: اختلال سلوک غالب است

همراه با اختلال هیجانات و سلوک مختلط: نشانه هاى هیجانى(مثل افسردگى، اضطراب) و اختلال سلوک غالب هستند

نامشخص: براى واکنش هاى ناسازگارانه اى که با عنوان یکى از انواع فرعى مشخص اختلال سازگارى قابل طبقه بندى نیستند

علل اختلالات سازگاری

محققان در حال تلاش برای کشف عامل موثر در اختلالات سازگاری هستند . همانند اختلالات روانی، علت این اختلال پیچیده است و ممکن است با ژنتیک، تجربیات زندگی ، خلق و خوی و حتی تغییر در مواد شیمیایی طبیعی مغز مرتبط باشد.

عوامل تشدید اختلالات سازگاری

اگر چه علت اختلالات سازگاری ناشناخته است، اما برخی عوامل ممکن است موجب اختلالات سازگاری شود .شانس ابتلا به این اختلال در میان کودکان و نوجوانان، دختران و پسران به یک اندازه است . اما در میان بزرگسالان، زنان دو برابر بیشتراز آقایان با اختلالات سازگاری تشخیص داده شده اند .

وقایع استرس زا

یک یا چندین وقایع استرس زا در زندگی ممکن است خطر ابتلا به اختلال سازگاری را افزایش دهد و این ممکن است در هر نوع رویداد استرس زا در زندگی فرد اتفاق بیافتد هر دو رویدادهای مثبت و منفی نیز می تواند موجب استرس شدیدی شود. برخی از نمونه های رایج عبارتند از:

تشخیص یک بیماری جدی
مشکل در مدرسه
طلاق یا فروپاشی یک رابطه
از دست دادن شغل
داشتن یک نوزاد
مشکلات مالی
حمله فیزیکی
جان سالم به در بردن از یک فاجعه
بازنشستگی
مرگ یک دوست
ادامه تحصیل در مکانی دور

در برخی موارد، افرادی که با موقعیت های استرس زا روبرو هستند بیشتر در معرض ابتلا به اختلال سازگاری قرار می گیرند .

خطر ابتلا به اختلالات سازگاری در دوران کودکی بیشتر است . بیش فعالی و یا سوء استفاده جنسی ، اختلالات خانوادگی در اوایل زندگی ممکن است فرد را بیشتر در معرض این اختلال قرار دهد .

دیگر عوامل تشدید کننده عبارتند از:

مشکلات روحی و روانی
قرار گرفتن در معرض جنگ یا خشونت
شرایط دشوار زندگی

پیامدهای اختلالات سازگاری

بیشتر افراد بزرگی سال در ظرف شش ماه بهبود می یابند و پیامدهای بلند مدتی ندارد. گرچه ، افرادی که دچار یکی از اختلالات سلامت روانی ، مشکل سوء مصرف مواد یا یک اختلال سازگاری مزمن باشد ، بیشتر احتمال دارد که دچار مشکلات روحی و روانی طولانی مدت شود ،مانند :

افسردگی
اعتیاد یه الکل و مواد مخدر
افکار و رفتار خودکشی

در مقایسه با بزرگسالان، نوجوانان مبتلا به اختلال سازگاری به طور قابل توجهی در معرض خطر مشکلات طولانی مدت هستند . علاوه بر افسردگی ، سوء مصرف مواد و رفتار خودکشی، نوجوانان با اختلال سازگاری در معرض خطر ابتلا به اختلالات روانی زیرمی باشند از جمله:

شیزوفرنیا
اختلال دو قطبی
اختلال شخصیت ضد اجتماعی