تنهایی : روش مشاوره و حل مشکل احساس تنهایی

تنهایی

حل مشکل احساس تنهایی

۱. از مراجع بخواهید تاجایی که ممکن است درباره برداشت خود از علل تنهایی اش(مانند رفتار دیگران دوستانه نیست، هم اتاقی او سرد و خشک است، اضطراب اجتماعی مانع نزدیکی با دیگران است، اشتغال بسیار به مطالعه) بحث و گفتگو کند.

۲. مراجع را تشویق کنید نتایج فقدان روابط اجتماعی(مانند به ندرت از اتاق بیرون رفتن، وقت زیادی را صرف اینترنت، تماشای تلویزیون یا بازی های ویدیویی کردن یا خود را زیادی درگیر و مشغول نگه داشتن) را با شما درمیان بگذارد.

۳. احساسات زیرنهفته تنهایی مراجع(مانند اندوه، ترس، اضطراب نومیدی یا افسردگی) را بررسی کنید.

۴. به مراجع تکلیف بدهید تا دفتر خاطراتی تهیه و در آن احساسات و افکار یا باورهای توأم با آن را ابراز کند.

۵. از مراجع بخواهید فهرستی از باورهایی که منشأ تنهایی فعلی اوست، تهیه کند.

۶. مراجع را در ارزشیابی باورهایش درمورد تحریف های اجتماعی(مانند: “تا ابد تنها می مانم”، “اگر به خودم اجازه دهم درد از دست دادن پدرم را احساس کنم، می میرم”، یا “اگر بخواهم رابطه ای برقرار کنم طرد می شوم”) یاری کنید.

۷. تحریف های شناختی مراجع نسبت به تعامل اجتماعی را بازسازی کنید(مانند: “بیرون رفتن از خانه هیچ فایده ای ندارد چون هیچ کس با من حرف نمی زند” در برابر “اگر بیرون بروم می توانم با افرادی که علاقه مند به نظر می آیند صحبت کنم”، “اگر اکنون قطع رابطه کنم آسیب نمی بینم” در برابر “اگر آسیب هم ببینم، اشکالی ندارد از آن برای ایجاد رابطه بهتر در آینده، درس می گیرم”یا “او هرگز مایل به گذراندن وقت خود با من نیست” در برابر “باید از ذهن خوانی و پیش بینی آینده ای منفی دست بردارم”.)

۸. از مراجع زمانی که به شدت احساس تنهایی می کند، حمایت کنید.

۹. تأثیر رفتار اجتماعی ناکارآمد(مانند: اعتقاد به این که “دوست داشتنی نیستی”، یا “این احساس که از جهاتی به شدت ناتوان است”، یا “این تصور که برای همیشه محکوم به تنها ماندن است”) را بر عزت نفس مراجع مورد بررسی قرار دهید.

۱۰. مراجع را در استفاده از فنون سریع(مانند تنفس عمیق، توقف فکر، خودگویی مثبت) برای کنترل اضطراب های فوری، به هنگام اجتناب از ایجاد فاصله یا ایجاد پیوند راهنمایی کنید.

۱۱. به مراجع توصیه کنید مطالب مربوط به غلبه بر اضطراب را مطالعه کند. کاربرد مفاهیم آموخته را مورد بررسی قرار دهید.

۱۲. تفاوت بین احساس تنهایی و تنها بودن را با مراجع درمیان بگذارید (برای مثال احساس تنهایی؛یک حس انزوای ناراحت کننده، یک حس اندوه یا نومیدی به دلیل فقدان دوستی و یا هم صحبتی است که در تنهایی یا بودن با دیگران تجربه می شود. تنها بودن؛ یک حالت جدا بودن، کنار بودن، یا عزلت گزینی است که ممکن است آرامش بخش، تسکین دهنده و یا نشاط آور باشد).

۱۳. برای تقویت توانایی تنها ماندن مراجع، از او بخواهید فهرستی از فعالیت های رضایت بخش اوقات تنهایی (مانند: خواندن، نوشتن، نقاشی کردن، گوش دادن به موسیقی، پیاده روی، تماشای یک ویدیو مورد علاقه، یا بازی با یک حیوان دست آموز) را تهیه کند.

۱۴. از مراجع بخواهید در برنامه روزانه خود حداقل ۳۰دقیقه را به تنهایی اختصاص دهد، راحت باشد و در نهایت این لحظات را مغتنم بشمارد.