اختلال مسخ شخصیت مسخ واقعیت (گسست از خویشتن گسست از واقعیت) در DSM5
اختلال مسخ شخصیت مسخ واقعیت نوعی تغییر و دگرگونی در ادراک وتجربه ما نسبت به دنیای بیرونی مان است هنگامیکه فرد بارها و بارها احساس کند که از بدن خود خارج شده و یا احساس این که همه چیز در اطرافش غیر واقعی هستند ، و یا ترکیبی از هر دو حس است . احساس مسخ شخصیت و مسخ واقعیت می تواند بسیار نگران کننده باشد و ممکن است شما احساس کنید که در رویا زندگی می کنید .
برخی ازافراد ممکن است در یک دوره ای مسخ شخصیت و یا مسخ واقعیت را تجربه کنند . اما زمانی که این احساسات باقی بماند و یا هرگز به طور کامل از بین نرود ، اختلال مسخ شخصیت-مسخ واقعیت در نظر گرفته می شود . این اختلال در افرادی که تجربه آسیب دیدگی داشته باشند ، شایع تر است.
اختلال مسخ شخصیت-مسخ واقعیت می تواند شدید باشد و ممکن است ب روابط ، کار و دیگر فعالیت های روزانه ا تحت تاثیر قرار دهد . درمان اصلی برای اختلال مسخ-مسخ واقعیت ، گفتار درمانی (روان درمانی) است، اگر چه گاهی اوقات دارو نیز تجویز می شود.
ملاک‌های تشخیصی DSM5 اختلال مسخ شخصیت
A وجود تجربه مکرر و مداوم از مسخ شخصیت، مسخ واقعیت یا هردو.
۱) مسخ شخصیت: تجاربی از احساس غیر واقعی بودن و جدایی از خود، یا اینکه فرد به عنوان یک ناظر خارجی افکار، احساسات، هیجانات بدن یا فعالیت‌های خود را مشاهده میکند.
۲) مسخ واقعیت: تجارب غیرواقعی بودن و جدا شدن از محیط اطراف. مثلا افراد یا اشیا غیرواقعی به نظر می‌رسند.
B. علایم باعث ناراحتی بالینی قابل توجه یا اختلال در عملکرد اجتماعی و شغلی میشود.
C. اختلال ناشی از اثرات فیزیکی یک ماده یا شرایط پزشکی نیست.
D. این اختلال با اختلالات روانی دیگر مثل اسکیزوفرنی،، هراس، افسردگی اساسی، تنیدگی،توضیح داده نمی‌شود.
شیوع اختلال مسخ شخصیت
مسخ شخصیت به عنوان تجربه ای اتفاقی در زندگی هر کس پدیده ای شایع بوده و لزوما بیمار گونه نیست مطالعات بروز حاکی است که مسخ شخصیت گذرا ممکن است در ۷۰% جمعیت کلی بدون تفاوت محسوس بین مرد و زن مشاهده شود. برای کودکان در مراحل دست یابی به خود شناسی و در بالغین پس از سفر به سرزمین های غریب و تجربه احساس موقتی غیر واقعی بودن پدیده نادری نیست. اطلاعات در مورد همه گیر شناسی مسخ شخصیت در ابعاد بیمارگونه کم است در چند مطالعه جدید مسخ شخصیت در زن ها حداقل دو بار بیشتر از مردها مشاهده گردید و ندرتا در افراد بالای ۴۰ سال دیده شده است . به طور کلی نیمی از همه بزرگسالان حداقل قسمتی از طول عمر خود مسخ شخصیت و واقعیت را تجربه کرده‌اند. با این حال نشانه‌ها مطابق با معیارهای کامل این اختلال نیست. شیوع در آمریکا حدود ۲ درصد است. و نسبت جنسیتی آن در زن و مرد مساوی است.
علت اختلال مسخ شخصیت مسخ واقعیت
علت دقیقی برای اختلال مسخ شخصیت مسخ واقعیت وجود ندارد .گرچه ، به نظر می رسد ارتباطی بین عدم توازن مواد شیمیایی خاص مغز (انتقال دهنده های عصبی) و ترس وجود دارد و منجر به این اختلال می شود.
نشانه های اختلال مسخ شخصیت-مسخ واقعیت ممکن است مربوط به:
• ترومای دوران کودکی، مانند سوء استفاده کلامی یا احساسی و یا شاهد خشونت خانگی
• بزرگ شدن با والدین روانی
• خودکشی یا مرگ غیر منتظره یکی از دوستان نزدیک یا اعضای خانواده
• استرس شدید، مانند مشکلات مالی و یا مربوط به کار
• ضربه شدید، مانند تصادف
درمان اختلال مسخ شخصیت مسخ واقعیت
درمان اختلال مسخ شخصیت-مسخ واقعیت در درجه اول مشاوره با یک روان پزشک و گفتار درمانی است. با این حال، گاهی اوقات مصرف دارویی ممکن است به برنامه درمانی اضافه شود.
• مشاوره روانشناسی :
مشاوره در درک اینکه چرا مسخ شخصیت و مسخ واقعیت رخ می دهد، کمک می کند و به شما در بدست آوردن کنترل علائم به طوری که آنها از بین بروند نیز کمک میکند . این دو تکنیک هایی شامل شناخت رفتار درمانی و درمان روان پویشی می شود .
• داروها
در حالی که داروی خاصی برای درمان اختلال مسخ شخصیت-مسخ واقعیت تأیید نشده است ،اما برخی از داروها یی که برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می شود ممکن است برای این اختلا نیز موثر واقع شود .برخی از این دارو ها عبارتند از : فلوکستین (Prozac)، کلومیپرامین (Anafranil) و کلونازپام (Klonopin).
این مجموعه را ببینید
