انزوا در سالمندی : چطور تعامل اجتماعی برای سالمندان ایجاد کنید؟
انزوا در سالمندی
سه روش برای کاهش انزوا در سالمندی وجود دارد:
- سالمندان را تشویق کنید که تماس خود را با دیگران ادامه دهند.
- استفاده از تکنولوژی برای ادامه ارتباط.
- شناخت اهمیت اجتماعی بودن.
بسیاری از افراد هنگامی که کهنسال میشوند، با دیگران قطع رابطه میکنند. اغلب به خاطر این است که همسر، دوست و اعضای خانواده آنها از دنیا میرود و افراد زیادی باقی نمیماند که با آنها ارتباط بازی کنند. انزوا میتواند سالمندان را از نظر جسمی، روحی و احساسی تحت تأثیر قرار دهد. بسیاری از سالمندان افسردگی را بهخاطر فقدان معنای زندگی تجربه میکنند. سختی زندگی در دوره سالمندی به افسردگی دامن میزند. بههمین دلیل، کمک به عزیزان برای پیدا کردن شیوه اجتماعی تر شدن بسیار اساسی است. با شناساندن اهمیت اجتماعی شدن، معرفی تکنولوژی برای ادامه ارتباط و تشویق آنها به فعالیت میتوانید به سالمندان خویشاوندتان کمک کنید که زندگی اجتماعی و سلامت خود را ارتقاء دهند.
روش اول از بین بردن انزوا در سالمندی : تشویق سالمندان برای ادامه ارتباط.
۱.برای کاهش تنهای و انزوا در سالمندی آنها را تشویق کنید که با سالمندان دیگر سر و کله بزنند.
سالمند عزیز شما میتواند از گذراندن وقت با سالمندان دیگر لذت ببرد. حضور در گروه همسالان به سالمند اطمینان میبخشد که دارای دیگرانی هستند که میتوانند به تجربههای منحصر به فرد دیگران دسترسی پیدا کنند. پاتوق سالمندان را در منطقه خود پیدا کنید و ترتیبی دهید که سالمند شما بتواند در فعالیتی شرکت کند.
-ممکن است رویدادها یا سازمانهایی در مراکز بازآفرینی محلی خود پیدا کنید. همچنین ممکن است نشستهای مخصوص سالمندان پیدا کنید. فعالیتهای تفننی ممکن است شامل گروههای بافندگی، کلاس کامپیوتر، بینگو و گروههای باغبانی باشند.
۲.به سالمندتان کمک کنید که چیز جدیدی یاد بگیرد.
آموختن یک هنر یا فعالیت جدید میتواند روشی غنی سازی برای سالمند باشد تا با مردم دیگر تعامل اجتماعی ایجاد کند. میتوانید سالمند را با تشویق به شرکت در کلاسهایی مثل شعر، نقاشی یا خراطی برای آموختن مهارت جدید کمک کنید؛ یا آنها را برای ورق بازی جدید یا حتی بازیهای نوین (مثلاً چطور بازی ویدئویی بکنند) آموزش دهید.
۳.از سالمند بپرسید که آیا دوست دارد داوطلبانه چنین کاری بکند.
کار داوطلبانه میتواند روش مهمی برای ارتباط سالمند با مردم و هدفمند شدن او باشد. علایق سالمند را بررسی کنید تا بفهمید آیا میتواند کار داوطلبانه در منطقه بکند یا نه.
-مثلاً اگر سالمند شما به حیوانات علاقه مند است میتوانید از او بپرسید که آیا میتواند داوطلبانه به یک مکان نگهداری حیوانات برود. یا اگر قبلا در یک مرکز مراقب از دیگران فعالیت کرده، بپرسید که آیا میتواند در یک بیمارستان محلی یا سازمانی مثل بیمارسرا فعالیت کند.
۴.سالمند را به مراکز فعالیتهای مذهبی ببرید.
اگر سالمند فردی مذهبی یا اهل تأملات روحی است؛ او را به مراکز عبادت ببرید و تشویقش کنید که اعمال خود را تمرین کند. مرتبط بودن با آنچه آنها را آموزش میدهد برای سلامت روحی آنها مهم است. همچنین فرصتی برای اجتماعی شدن آنها فراهم میکند.
-به جای خواباندن سالمند عزیزتان, سعی کنید به او خدمات دهی کنید. این ممکن است شما را به همدیگر نزیک تر کند.
۵ . آنها را تشویق کنید که عضو گروه های مددکار برای وضعیت پزشکی شوند.
با دیگران درباره سختی هایی صحبت کنید که می تواند سالمند عزیزتان را کمک کند که احساس بهتری داشته باشد. در کل, فقط گروه همسان میتوانند حال یکدیگر را بفهمند. سالمند عزیزتان ممکن است برای رفتن احساس اضطراب کند اما پیشنهاد همراهی ممکن است سبب احساس راحتی شود.
گروه مددکار برای شرایط متعدد از قبیل زوال عقل، آرتریت، ام. اس.، سرطان، افسردگی و ماتم قابل دسترس میباشند. شما احتمالاً میتوانید گروهی مددکار در منطقه خود پیدا کنید که سختی و رنجوری سالمند عزیزتان را تحت پوشش قرار دهد. با دکتر سالمندتان، رهبری مذهبی یا کارگری اجتماعی برای توصیههای لازم مشورت کنید.
۶.به آنها کمک کنید که از نظر جسمی فعال باشند.
یکی از سودمندترین شیوههایی که شما میتوانید سالمندتان را کمک کنید تا سرگرم شود عبارت است از تشویق به تعامل اجتماعی که درگیر تمرین ورزشی نیز باشد. فعالیت جسمی میتواند از بیمار شدن سالمند جلوگیری کند یا آن را به تعویق بیاندازد. فعال بودن همچنین باعث تخلیه استرس و پیشرفت مورد میشود.
پیشنهاد کنید که سالمند عزیز به گروهی ورزشی با سالمندان دیگر ملحق شود؛ یا ممکن است پیشگام اینکار باشید تاسالمند را مطمئن کنید که با قدم زدن با شما درگیر ورزش شود.
۷.فرصتی فراهم کنید تا سالمند شما با دیگران غذا بخورد.
برای بسیاری از افراد غذا خوردن به تنهایی باعث افسردگی میشود. بجای تنها غذا خوردن، سالمندان را به جایی ببرید که با دیگران غذا بخورد. نان خوردن با سالمندان به آنها مجال میدهد که تعامل کنند و مشتاقانه در انتظار وعده بعدی باشند.
-خویشاوندانتان را برای صرف شام به مراکز مذهبی و مراکز سالمندان ببرید و هماهنگ کنید که غذای خود را با همسایگان، خانواده و دوستان شریک کنید.
-
اغلب از آنها دیدن کنید.
اکثر سالمندان هرگز همدم کافی ندارند. آنها از نقل داستانهای مربوط به دوران جوانی و تجربههای دیگر خود لذت میبرند. تلاش کنید که از سالمند عزیزتان دیدن کنید و آنها را وادار کنید که حرف بزنند. اگر سالمندان نمیتوانند زیاد بیرون بیایند، شما ممکن است فعالیتهای سرگرم کنندهای مثل کتاب رنگ آمیزیی یا برنامههای میزبانی در خانه آنها نیز داشته باشید.
از سالمندتان بپرسید که در دوران جوانی چه کارهایی میکردید تا گفتگو را آغاز کند. آنها ممکن است حتی سرنخهایی درمورد فعالیتهایی سرگرم کننده به شما بدهند که در دیدارهای آینده از آنها لذت ببرند.
روش دوم از بین بردن انزوا در سالمندی : استفاده از تکنولوژی برای ادامه تماس و ارتباط.
۱.بهطور منظم با سالمند تماس بگیرید تا پیشنهاد تعامل کند.
اگرچه هیچ چیزی جای تعامل شخصی را نمیگیرد اما صحبت تلفنی منظم با یک سالمند میتواند از احساس انزوا و افسردگی جلوگیری کند. سالمند از استفاده کردن از تلفن بهعنوان شکلی از ارتباط که در طول عمر خود داشته اند، اغلب احساس راحتی میکند.
-ممکن است اکثریت تماسها را شما بگیرید اما این تلاش و حفظ تماس اغلب میتواند منفعت کلانی برای سالمند داشته باشد.
-اگر سالمندتان مشکل شنوایی دارد، نگاهی به اْپشنهای تلفن مثل گوینده آمپلی فایر بیاندازید تا نقص شنوایی را برطرف کنید. اضافه براین، تلفنهایی که تکمهها و صفحه بزرگتری دارند میتوانند به آنهایی که مشکل بینایی دارند کمک کنند. هدفونها نیز میتوانند بسیار تسهیل گر باشند زیرا سالمند میتواند آنها را توی گوش بگذارد و صدا را تا جایی که دوست دارد بلند کند.
۲.با وسایل تکنولوژیکی خود کار کنند.
اغلب افراد سالمند نسبتاً با دستگاههای تکنولوژیکی مثل کامپیوتر یا گوشیهای لمسی آشنایی دارند. اگر سالمند شما مشکل استفاده از وسیله خود را دارد به او آموزش دهید.
-کتابخانه منطقه شما یا مرکز سالمندان ممکن است کلاسهایی را درخصوص استفاده از کامپیوتر و اینترنت دایر کند. بردن سالمندان به این جلسات نه تنها آنها را برای یادگیری شیوه ارتباط کمک میکند بلکه فرصتی برای تعامل با سالمندان دیگر به آنها میدهد.
۳.از تلفن همراه برای کمک به سالمند در ادامه ارتباط استفاده کنید.
تلفن همراه شیوههای برای تعامل از طریق صحبت و پیام فراهم میکند. سالمندان همچنین گوشی را همراه خود میبرند تا درصورت نیاز یا پیش آمدن مشکل به آنها کمک کند. داشتن یک وسیله تکنولوژیکی و دانستن شیوه استفاده از آن میتواند به سالمندان کمک کند که احساس توانمندی کنند و عزت نفس خود را ارتقاء دهند. توانایی صحبت کردن و نوشتن پیام هرجا و هرموقعی که نیاز باشد، باعث راحتی آنها برای ارتباط با دیگران باشد.
دنبال گوشیهایی باشید که مخصوص سالمندان هستند. این نوع گوشیها دارای ویژگیهای متعددی مثل جی.پی.اس. بوده که میتوانند در شرایط نیاز اورژانسی به سالمندان کمک کنند.
افزون بر این، گوشی سالمندان دارای ۷/۲۴ دسترسی به پرستاران و دکترها فوریتهای پزشکی، مانیتورهای قلب و جعبه کلیدهای سخن گو میباشد.
۴.آنها را با اینترنت آشنا کنید.
اینترنت یکی از شیوههای ساده برای تداوم ارتباط سالمندان با دوستان و خانواده و کاهش انزوا در سالمندی است. اتاقهای چت و ایمیل به آنها فرصت ارتباط با دوستان و خانواده را میدهد. دسترسی به اینترنت همچنین میتواند از کلافه شدن آنها جلوگیری کرده چون میتوانند بازی بکنند و این مانع از افسردگی آنها میشود.
در مورد معرفی سالمند به روش نوین شخصی برای اجتماعی شدن دقت کنید. این ممکن است منجر شود به انزوای روزافزون و ارتباط آنلاین جایگزین مناسبی برای ارتباط شخصی نیست. مطمئن شوید که آنها ترکیبی از ارتباط شخصی و آنلاین داشته باشند.
۵ . برنامه تماسهای تصویری منظم داشته باشید.
اینترنت و دستگاههای هوشمند گستره ای از شیوه هایی را ارائه می دهد که به تداوم ارتباط سالمند کمک میکند. اگر سالمند شما دارای کامپیوتر با قابلیت وب کم, گوشی لمسی یا تبلت میباشد, آنها میتوانند دوستان و خانواده را تا جایی که دوست دارند ببینند.
سعی کنید از خدمات اینترنتی رایگان مثل اسکایپ …استفاده کنید.
۶.به آنها کمک کنید که پروفایل رسانه اجتماعی نصب کنید.
شبکه های اجتماعی دارای قابلیت ارتباط با دیگران در سراسر دنیا می باشند. سالمند شما ممکن است پا به پای دوستانشان در مدارس بزرگسال پیشروی کنند یا از زندگی خانواده هایی پیروی کنند که در مناطق بسیار دور زندگی میکنند.
-بعدازظهری را صرف درست کردن پروفایل رسانه اجتماعی برای دوست سالمندتان کنید. این کار را با بارگیری تصاویر متناسب, پیدا کردن دوستان و فالوورها و طراحی ستینگ آن انجام دهید.
-مطمئن شوید که سالمند عزیز با آداب معاشرت درست تمرین کافی برای هر سکو آشناست.
روش سوم کاهش انزوا در سالمندی : شناخت اهمیت اجتماعی شدن.
۱.بدانید که انزوای ادامه دار منجر به افسردگی می شود.
سالمندان به طور خاصی مستعد افسردگی به عنوان نتیجه ی انزوا می باشند. این احساس غم شدید می تواند به زوال سلامتی جسمی, احساسی و روحی دامن بزند. این افسردگی اغلب سبب خودکشی تعداد زیادی از سالمندان می شود.
–نشانه های افسردگی در سالمندان عبارتند از: افزایش اشتها, تحلیل رفتگی, تغییر در میزان خواب, احساس گناه یا بی ارزشی و ناتوانی در تمرکز یا تصمیم گیری.
۲.تشخیص دهید که چطوراجتماعی شدن میتواند باعث سلامت جسمی و شناختی شود.
گذراندن زمان با دیگران میتواند نه تنها مورد شما را تغییر دهد بلکه سلامت شما را ارتقاء میدهد. سالمندانی که دارای تعامل اجتماعی بر پایه کنشهای روزانه هستند دارای شانس کمتری برای بروز علائم ضعف حافظه میباشند. افزون براین, دیدن و صحبت کردن با دیگران به طور منظم میتواند میزان استرس و اضطراب را کاهش دهد که به سلامت جسمی بهتر میتواند منجر شود.
به عنوان مثال, میزان چشمگیری از فعالیت اجتماعی میتواند فشارخون را کاهش داده و مشکلات عروق را پایین بیاورد و از انواع مشخصی از آرتروز جلوگیری کند. این احتمالا میتواند رخ دهد زیرا آدمهای اجتماعی نوعاً فعال بوده و رژیم غذایی مناسبی دارند.
براساس مطالعات انجام شده افزایش زمان اجتماعی با افزایش سلامتی ارتباط داشته و کاهش آن با کاهش سلامتی و زوال روحی ارتباط دارد.
افزایش فرصتهای اجتماعی برای سالمند عزیز و حتی انجام کارهای ساده مثل گرفتن یک حیوان خانگی میتواند سلامت جسمی و روحی وی را افزایش دهد.
بدانید که انزوا و گوشه گیری میتواند میزان دسترسی سالمندان به مراقبت پزشکی را افزایش دهد.
هنگامی که سالمند نمیتواند وقت بیشتری را با دیگران بگذراند, احتمال بیشتری میرود که دچار وضعیت پزشکی خاصی شوند که ناشناخته میماند.
به عنوان نمونه, اگر آنها با افراد زیادی صحبت نکنند, ممکن است از زوال ناشنوایی خود آگاه نباشند. افزون بر این, ناتوانی شنیدار و قوه بصری ممکن است آنها را وادار به نگرانی و ترس از ترک خانه و نهایتاً منع مراجعه منظم به پزشک خواهد شد.
پست مرتبط با انزوا در سالمندی : چطور با والدین مسن که با شما زندگی میکنند رفتار کنید؟انزوا در سالمندی
